آیا موریانه ها می توانند ساختمان های پرینتر سه بعدی را بهینه تر کنند؟

آیا می توان با استفاده از آنچه در مورد موریانه ها می دانیم، ساختمان هایی به وسیله پرینتر سه بعدی کم مصرف تر ساخت؟ احتمالاً اگر محققین دانشگاه لوند در سوئد و دانشگاه ناتینگهام ترنت در انگلستان باور شوند. آنها در حین مطالعه بر روی تپه‌های موریانه Macrotermes michaelseni (گونه‌ای بومی نامیبیا) دریافتند که می‌توانند خانه‌هایی با آب و هوای داخلی راحت و بدون مصرف بیش از حد انرژی ایجاد کنند. موریانه‌ها با ساخت شبکه‌ای پیچیده از تونل‌های شبکه‌مانند به عرض 3 تا 5 میلی‌متر، باد را در اطراف تپه موریانه رهگیری می‌کنند و تهویه را تامین می‌کنند و محیط داخلی را کنترل می‌کنند.

محققان دریافتند که این باد رطوبت اضافی و گازهای تنفسی را نیز می برد. دکتر دیوید آندرین، مدرس ارشد گروه تحقیقاتی ماده بیو دیجیتال دانشگاه لوند و نویسنده اول این مطالعه، توضیح داد: «در اینجا نشان می‌دهیم که «مجموعه خروج»، شبکه پیچیده‌ای از تونل‌های به هم پیوسته که در تپه‌های موریانه یافت می‌شود، قابل استفاده است. برای ترویج جریان هوا، گرما و رطوبت به روش‌های جدید در معماری بشر.» به لطف تحقیقات خود، رهبران پروژه اکنون می توانند تصور کنند که چگونه می توان این سازه ها را با ساختمان های دست ساز بازتولید کرد.

استفاده از موریانه ها برای ساختن ساختمان های پرینت سه بعدی بهتر

اگرچه ممکن است به نظر برسد که از یک برنامه تلویزیونی علمی تخیلی آمده است، اما مطمئناً امکان پذیر است و کلید این ممکن است فناوری های نوظهور باشد. قابل توجه، فناوری های چاپ سه بعدی مبتنی بر پودر است که می تواند این اشکال پیچیده را ایجاد کند. به گفته محققان، این مکانیسم تهویه طبیعی می تواند صنعت ساخت و ساز را متحول کند. می تواند خانه های راحت تر و کم مصرف تر ایجاد کند. این به نوبه خود باعث کاهش انتشار CO2 می شود که به ویژه در اثر استفاده بیش از حد از تهویه مطبوع در ماه های تابستان ایجاد می شود. با ادغام فناوری چاپ سه بعدی و سیستم های هوشمند، این سازه ها همچنین می توانند برای کاهش اثرات زیست محیطی ساختمان ها بیشتر بهینه شوند.

دکتر روپرت سوار، دانشیار دانشکده معماری، طراحی و محیط ساخته شده در دانشگاه ناتینگهام ترنت، گفت: «پرینت سه بعدی در مقیاس ساخت و ساز تنها زمانی امکان پذیر خواهد بود که بتوانیم سازه هایی به همان پیچیدگی در طبیعت طراحی کنیم. مجموعه خروج نمونه‌ای از یک ساختار پیچیده است که می‌تواند چندین مشکل را به طور همزمان حل کند: حفظ آسایش در خانه‌های ما، در عین حال تنظیم جریان گازهای تنفسی و رطوبت از طریق پوشش ساختمان. Soar نتیجه گیری می کند: "ما در آستانه گذار به سمت ساخت و سازهای طبیعی هستیم: برای اولین بار، ممکن است بتوان یک ساختمان زنده و واقعی طراحی کرد."